Maandag 19-10-2015
Vandaag om 8.50 uur opgehaald door Maria en Huug die ons naar het station hebben gebracht zodat wij om 09.15 uur de trein naar Roermond konden nemen om vervolgens in Roermond met de trein van 09.45 uur door konden reizen naar Schiphol om daar om 16.10 uur aan onze nieuwe grote reis te beginnen. De reis naar Schiphol verliep zonder problemen entoen we op Schiphol aankwamen konden we meteen onze koffers afgeven, door de douane en toen was het wachten op vertrek. We hebben nog wat rondgelopen, koffie gedronken en de laatste krentebollen opgegeten. Om 14.45 uur konden we gaan boarden dus dat was lekker op tijd enom goed 15.30 gingen we de lucht in. Wat is het toch geweldig om met zo'n grote A380 de lucht in te gaan. We waren om 24.00 uurin Dubai, hadden een goede vlucht.
Dinsdag 20-10-2015
Hier was het tot 04.00 uur wachten tot de volgende vlucht. We vertrokken om 04.10 uur naar Jakarta dus hadden nog tijd genoeg om even rond te lopen en een kop koffie/thee tedrinken. Hebben nu ook een goede vlucht gehad met wat lichte turbulentie. Wij kwamen om ca. 15.00 uur aan in Jakarta. Onze paspoorten af laten stempelen en toen een taxi gezocht die ons naar het hotel bracht. Het CitiM hotel. Dit ligt fijn centraal dus dat komt goed uit, daar heeft Mat goed op gelet. Toen was het even andere kleren aandoen en gaan eten, na een tijdje rondgelopen te hebben vonden we weer eens een leuk lokaal restaurantje waar dd eigen mensen kwamen eten. Het was weer maar klein maar war we voorgeschoteld kregen was heerlijk. We kregen heg echt voorges hoteld want we hadden nog niks besteld. Op een gegeven moment kwam er een kommetje rijst op tafel met een glas thee. Toen bestelden wij nog wat drinken en ondertussen werden er drie soorten kip, atjar en een soort toomis boontjes (extra pittig) neergezet. Er lag kroepoek op tafel en die kon je erbij pakken. We hebben heerlijk gegeten voor € 8.00. Toen was het terug naar het hotel waar we nog eveneen verdiend pilsje (Bintang) hebben gedronken en toen naar de kamer zijn gegaan, lekker hebben gedouched en nog even tv hebben gekeken en toen zijn gaan slapen.
Woensdag 21-10-2015
Na een onrustige nacht toch nog een beetje verslapen, werden om 09.30 uur wakker dus vlug opgestaan want we konden tot 10.00 uur ontbijten. Daarna terug naar de kamer, waar we onze spullen hebben gepakt en op pad zijn gegaan. Eerst naar het National Monument gelopen. Het verkeer is hier idioot. De lichten voor de auto's staan op rood maar ze kneuren bewoon door, dus het oversteken voelt een beetje als russisch roulette. Gewoon doorlopen tussen de auto's die toch wel stoppen en de racende motoren. Ik vind het hier erger als in Thailand. Wij waren in 2007 ook bij het National Monument maar toen was het daar is het monument, genoemd de laatstse erectie van Soekarno, daar is het presidentieel Paleis, mak maar wat foto's en dan gaan we weer door. Nu kwamen we erachter, dat je ij het Nationaal Monument naar innen kunt en dat daar de geschiedenis van Indonesie tentoongesteld is in grote vitrines met de uitleg erbij geweldig opgezet met poppen die je ook de emoties lieten zien. We hadden ook nog met de lift omhoog willen gaan, maar het was er te druk met schoolklassen. We kregen wel de indruk dat wij een grotere bezienswaardigheid waren dan het monument want we werden door de schoolkinderen maar ook door ouderen verschillende keren gevraagd of we mee o de foto wilden. Was wel lachen. Toen we hier weg gingen nog even naar het hotel teruggelopen daarna onze weg weer vervolgd langs het presidentiele paleis naar de grootste moskee van Azie gegaan. Was verder lopen dan we gedacht hadden. Hier zijn we naar binnen gegaan, moesten 30.000 Roepia betalen zodat we er naar binne konden maar we moesten ook zo'n rare jurk aandoen. En we moesten op onze sokken lopen. We hebben er rondgekeken en zijn toen doorgelopen naar de tegenoverliggende Kathedraal. Ook daar even (gratis) naar binnen gegaanen daar was het gewoon mooi. Zoals wij dat gewend zijn. Daarna over een foodmarket gelopen met meer nonfood als food, daar een broodje Bapao kip gepakt en toen doorgelopen naar het station omdat we met de trein naar Bogor willen maar vanaf dat station gaat dat niet lukken, morgen kijken we even verder. We wilden een taxi nemen naar Sarinah een shopping center zodat we daar wat konden eten en wat rondkijken. Maar de taxi chauffeurs vroegen te veel. Uiteindelijk hebben we een tuktuk genomen die ons gebracht heeft. Sarinah was groot maar alleen de bovenverdieping (lokale producten) en de benedenvedieping (eten) hadden onze ineresse. Wij hadden wat besteld, maar niet goed opgelet dus kregen we allebei garnalen, voor mij was dit geen probleem, maar Mat heeft het geprobeerd maar hij hoefde het echt niet dus maar wat anders besteld (koe lo yoek met kip) en de garnalen kregen wij als doggie bag mee. Rond 19.00 uur zijn we met de bus teruggegaan naar het hotel, waar we eerst hebben gedouched en toen nog een paar lekkere toete beer, gekocht in het winkelcentrum want bij de 7-Eleven die we zagen hadden ze geen bier, gedronken en daarna lekker slapen, zal wel lukken want we waren bekaf.
Donderdag 22-10-2015
Vandaag vroeger wakker, dus op ons gemak ontbeten en toen naar het station Juanda gelopen voor ons tripje naar Bogor. Onderweg werden we begroet door een Indonesische man. Hij sprak Nederlands en vroeg ons waar we naartoe gingen. Wij: naar Bogor. O, daar woon ik, willen jullie naar de Botanische tuin? Ja. Als jullie het goed vinden ga ik met jullie mee en dan leid ik jullie rond. Wat kost dat? Wie goed doet goed ontmoet. (dat gezegde kennen ze hier wel) Nou ja als jij weer terug wilt naar Bogor dan ga je maar mee. A, dan laat ik jullie ook zien waar de wajang poppen gemaakt worden. Wij hebben 4 uur door de Botanische tuin gewandeld, het was geweldig tussendoor nog wat gegeten, daar zorgde de gids voor, was lekker en toen verder gelopen. Uiteindelijk waren we doodmoe. maar toen hadden we zoiets van iets eten en dan met de trein terug naar Jakarta. Hij met ons naar een winkelcentrum, daarwat gedronken en geprobeerd wat te eten, maar het was nasi ajam die naar vis smaakte terwijk het nasi ajam moest zijn en dat was echt niet lekker. Daarna een busje genomen voor 10.000 roepia met 3 man en op naar het station. Hier ons treinkaartje opgewaardeerd . De gids wilde nog mee naar Jakarta maar dat vonden wij niet nodig. We hebben hem 200.000 roepia gegeven en afscheid genomen. Toen was het terug naar Jakarta en naar het hotel waar ons een koele beloning stond te wachten, ein lekkere toet beer!!!! of twee, o wat was dat lekker. We hebben gedouched en toen lekker op bed zijn gaan liggen, t.v. kijken en uiteindelijk in slaap vallen. Het was weer een mooie dag.
Vrijdag 23-10-2015
Vandaag eerst op ons gemak ontbeten, onze koffers gepakt en bij de receptie neergezet en meteen uitgecheckt. Toen naar het adres gelopen dat de zr. Mij had doorgegeven. Daar aangekomen (bij een school) hoorden we dat ze een paar dagen naar Malawi was. Jammer, hebben een berichtje achtergelaten. Toen weer op weg terug naar het hotel, maar na een paar honderd meter was ik weer moe, nog naweeen van gisteren. Hebben toen een taxi gepakt en zijn tereggegaan naar het hotel, daar de koffers ingeladen en weer doorgereden naar het station. Hier een kaartje gekocht voor de trein naar Bandung. De treinreis duurde 03.15 uur.onderweg hadden wij de mogelijkheid om wat te eten en te drinken te kopen, we hebben het bij drinken gelaten. De trein werd tijdens de reis goed schoon gehouden, alle afval werd opgehaald en als er wat op de grond lag werd het opgeveegd. Bij aankomst stonden er twee mannen klaar die onze koffers uit het bagagerek haalden en wij konden niks anders meer doen dan volgen. Ze liepen rdgelrecht naar een taxi. Gaf ik die twee ieder 5.000 roepia, vonden ze dat niet genoeg, moesten 10.000 hebben, had ik niet dus dan ieder nog 2.000 erbij, hebben ze toch maar geaccepteerd. Voor de rit naar het hotel moesten we 60.000 roepia betalen, gaf 100.000 , kon niemand wisselen. Kreeg ik 50.000 terug. Onderweg vertelde de chauffeur dat hij ook dagtochten deed naar de vulcaan, de heetwater bronnen, de theeplantage en fabriek en het angklun schooltje. Hij vroeg er € 35,00 pp. voor, uiteindelijk komt hij ons morgen om 09.00 uur ophalen voor de hele dag tot 17.00 uur voor € 50.00 samen. In het hotel was een high thea waar we gebruik van gemaakt hebben. Waren een paar lekkere dingen bij. Toen naar de kamer gelopen en even gerust. Rond 18.00 uur lokale tijd even naar buiten gelopen en gekeken of we een paar flesjes bier konden kopen, maar die vogel ging niet op. Terug in het hotel gevraagd of ze bier hadden maar niks hoor, morgen maar even kijken bij een supermarkt. Nu nog even lekker niksen en dan slapen. Morgenvroeg moeten we een beetje op tijd opstaan.
Zaterdag 24-10-2015
Vanmorgen om half acht liep de wekker af want we werden om 09.00 uur opgehaald, opgestaan aangekleed en gaan ontbijten. Naar de kamer teruggegaan en onze spullen gepakt. Weer terug naar beneden en onze chauffeur zat al klaar. Naar de auto gelopen, en toen zijn we op weg gegaan. Als eerste gingen we naar de thdeplantages en de theefabriek. Hij nam een alternatieve route om het drukke verkeer te vermijden wat wel fijn was want we hadden prachtige uitzichten onderweg, zijn dan ook een paar keer gestopt om foto's te maken van de plantages en te filmen. Bij de theefabriek zijn we gestopt en kregen we uitleg ovr dd verwerking van de thee als die van de plantages afkwam. Jammer dat een gedeelte even stillag omdat er evenbeen aanvoer was. Na de rondleiding kregen we allebei een doosje thee en konden we in het restaurant een kop thee drinken waar we een gebakken banaan bij kregen. Daarna gingen we verder naar de hot springs. Wij hadden iets heel anders in gedachten dan wat ons geboden werd. Het was meer een soort water pretpark maar dan zonder glijbanen enz. Je kon in het hete water pootje baden maar daar hield het mee op. Dit was niks voor ons dus liepen we maar naar de uitgang. Vlak bij de uitgang waren souvenir winkeltjes dus gingen we daar maar even kijken. Kwamen we de chauffeur tegen. Hij zei, willen jullie iets eten of drinken, wij; ja een bintang daar hebben we wel zin in. Oke ga daar maar naar binnen daar hebben ze wel bintang. Wij naar binnen en toen se zeiden wat we wilden hebben konden plaats nemen aan een tafeltje. Even later kwamen ze met twee man naar ons toe en ze zeiden: we hebben geen bier en jullie kunnen ook niets eten want we hebben geen eten meer omdat het zo druk is met grote groepen (een lachertje). Wij meteen weer opgestapt en naar onze chauffeur toe. Kom maar mee dan breng ik jullie naar een zaak waar je een bintang kunt krijgen. Stopt hij bij de plek die wij in eerste instantie in gedachte haddden, daar waar wij 7 jaar geleden ook waren. Daar hebben we lekker sate gegeten en een toet beer gedronken, en lekker dat dat was!!! Toen gingen we verder naar de vulcaan. Daar aangekomen zei hij doodleuk wat de prijs was om er naar toe te gaan, 300.000 roepia pp. Wij hadden zoiets van nee, daar trappen we niet in, kregen we een foldertje en daar stond inderdaad in dat dd prijs in het weekend zo hoog was, terwijl voor de locals 30.000 roepia werd gevraagd. Als die goede man ons dat eerder had gezegd had hij er niet naartoe hoeven rijden. Hij had wel een alternatief, een waterval in het National Park. Oke ga daar maar heen. Ook hier weer entree betaald en dan moest je maar (!!!!!) Tien minuten lopen. Wij op weg, het was wel meer dan 10 min. Lopen. Uiteindelijk naar den eind omlaag gelopen te zijn kwamen we bij de waterval aan. Even foto's gemaakt en gefilmd en toen weer naar boven gesjouwd. Weer terug bij de auto ingestapt en op weg gegaan naar het Angklun schooltje. Duurde zijn tijd want we kwamen in een file terecht, op een gegeven moment gekeerd en via een andere route uiteindelijk toch op de plaats van bestemming aangekomen. De voorstelling was al bezig, maar dat waar we voor kwamen moest nog beginnen. Geweldig om te zien hoe de kinderen genieten van dat wat ze ons mogen laten zien, het enthousiasme straalde ervan af. We hebben dan ook genoten van alles. Als afzluiting kregen de mensen allemaal een gedeelte van de angklun en aan de hand van handgebaren die ook op de anklun stonden kon het publiek muziek maken. Geweldig om te zien en te horen. Na afloop hebben we een complete angklun gekocht en werden we als een haas naar het hotel teruggebracht. We hebben de chauffeur zijn geld gegeven en dat was het dan. Ondanks de paar vervelende dingen hebben we toch een leuke dag gehad. Terug in het hotel wilden we nog naar een winkelcentrum om te kijken of we nog een grote supermarkt konden vinden die bier verkocht, maar we waren verkeerd gelopen en zijn toen maar in een busje gestapt dat ons naar een mall bracht.hij heeft een hele tijd rondgereden en vroeg uiteindelijk 100.000 roepia, maar daar zijn we niet ingetrapt. We hebben hem uiteindelijk 20.000 roepia gegeven, daar was hij het niet mee eens. Wij zijn op zoek gegaan naar een supermarkt en toen we er een hadden gevonden hadden ze er ook geen gewone bintang. Weer naar buiten gelopen, een taxi gepakt voor 30.000 roepia en terug naar het hotel. Hier aangekomen is Mat "van den ermen oozel" maar aan de overkant van het hotel een paar blikjes alcoholvrij gaan kopen, maar dat lijkt meer appelsap. We hebben ze opgedronken, ons lekker gedouched dn zijn toen gaan rusten. Morgen is er weer een dag.
Zondag 25-10-2015
Vandaag lekker uitgeslapen en eerst op ons gemak ontbeten om 09.30 uur. Daarna terug naar de kamer om onze spullen te pakken. Op een gegeven moment hoorde ik een hoop herrie op straat. Ik kijken kwamen er ik weet niet hoeveel motoren langs met blauw witte kleding aan en blauw witte vlaggen bij zich. De eerste groep was goed en wel voorbij of de tweede kwam langsrijden. Wij herinnerden ons dat de chauffeur gisteren had gezegd dat de voetbalclub van Bandung Indonesisch kampioen was geworden. Dit waren dus mensen die dit vierden. Het was ongelooflijk hoeveel mensen er op de been waren. Dit hele gebeuren is de hele dag doorgegaan, hele gezinnen, pa ma en kinderen ol de motor, auto's waarvan de laadbak vol stond met mensen en kinderen, kinderen die op daken zaten van auto's sn noem maar op. Er werd gezongen en muziek gemaakt. Het was een gebeuren van jewelste. Wij hadden ons voorgenomen om op bezoek te gaan bij Zr. Jeanne in het klooster. We zijn eerst naar het station gelopen om kaartjes te kopen voor de trein morgen. Kwamen via de achterkant het station binnen en werden verder gestuurdnaar de ingang, waar we een formulier in moesten vullen waarmee we de kaartjes konden kopen. Dit gsdaan en toen een taxi gepakt naar het klooster. Daar aangekomen werd ons gevraagd wat we kwamen doen. Toen we zeiden dat we op zoek waren naar Zr. Jeanne werden we binnen gelaten en vriendelijk ontvangen. Zij werd gewaarschuwd dat er bezoek was en even later kwam ze aanlopen. Ze vond het heel leuk dat we er waren. We kregen een glas jus dn een heerlijke gebakken banaan. We hebben even zitten praten en ze heeft ons nog een paar tips gegeven, o.a. van een shopping mall hier in Bandung, na nog een foto te hebben gemaakt gingen we weer op weg nu naar de shopping mall, want we wilden niks meer ondernemen. Het heeft ons heel wat moeite gekost om er te komen, want als we al een taxi zagen, dan was hij bezet. Op een gegeven moment werden we aangesproken en toen hebben we een busje kunnen pakken dat ons een heel eind in de goede richting bracht. Na te zijn uitgestapt weer gevraagd en toen werden we naar een andere kleur busje verwezen, hier weer ingestapt en toen kwamen we bij het winkelcentrum uit. Het was idd. een groot winkelcentrum en we hebben hier een hele tijd rondgesjokt, een ijsje gegeten dat in een crepe was geschept en daarna nog lekker gegeten met toch nog een Bintang erbij. Het bier is hier echt in de ban want zelfs in een grote supermarkt was niets te vinden. We hebben dan ook een restaurantje uitgezocht waar bier werd geschonken. Nadat we onze inwendige mens hadden versterkt zijn we naar een taxi gelopen en zijn we weer terug gegaan naar het hotel. We hebben ons op bed geslingerd en hebben een verlaat middagdutje gedaan. Het is nu 19.20 uur en het is nog steeds rumoerig op straat, ben benieuwd hlelang dit nog doorgaat. Zometeen nog even de koffers organiseren en dan beginnen we morgen aan de volgende etappe, op naar Yogjakarta.
Maandag 26-10-2015
Vandaag vroeg opgestaan, 06.15 uur en gaan ontbijten. We moesten met de trein van 08.30 uur naar Yogjakarta. Na het ontbijt onze koffers opgehaald en de laatste dingen nog in de rugzak gedaan en toen uitchecken. Buiten werd er voor een taxi gezorgd die ons nad het station bracht. Minimum prijs 25.000 roepia. Toen we wilden wegrijden werden we tegengehouden. Kwamen ze ons een paar polos brengen die we achter hadden gelaten. De taxichauffeur wilde ze wel hebben. Oke prima. Toen naar het station. Daar aangekomen gaf ik hem 50.000 roepia maar ik kreeg niets meer terug. Nee zei hij, 50.00 roepia. No way, 25.000 was de minimum prijs. 50.000 weer uit zijn handen gepakt en gaan wisselen. Was hij nog met Mat in discussie gegaan masr we hebben voet bij stuk gehouden, hij had de meter niet aangezet. Daarna de trein in. Was een reis van 07.30 uur, waren om 16.00 uur in Yogja. Onderweg kwamen ze geregeld langs met drinken en eten dus dat was prima. Toen we in Yogja aankwamen bleek het hotel vlak bij het station te liggen dus een taxi was niet nodig. Na inchecken nog even naar een nabijgelegen winkelcentrum gelopen en daar wat gegeten, bami ajam, was erg lekker. Teriug naar het hotel nog een paar lekkere pilsjes gedronken, hebben ze hier in het hotel gelukkig wel, en toen was het douchen, nog even met de tablet spelen en toen vaan slapen.
Dinsdag 27-10-2015
Vandaag eerst ontbeten, het ontbijt stelt hier niks voor, je kunt kiezen uit b.v. pannekoek, geroosterd brood met roerei en dat is het zo'n beetje. Je kunt ook nog koffie en thee erbij pakken en je krijgr ook nog een glas vruchgensap. Dus het was vandaag een pannekoek met banaan en chocoladesaus. Na het ontbijt zijn we te voet op pad gegaan naar de Kratong, het paleis van de Sultan. Was niet zo ver vanons hotel af, dus dat was goed te doen. Daar een hele fijd rondgelopen, een klein gedeelte met gids, de rest zonder. Een mooie pet gekocht met het zegel van de Sultan erop. Daarna weer veder gelopen. Toen we wat te eten wilden kopen werden we aangesproken door een man die ons wel met de becak rond wilde rijden. Naar de batik fabriek, de zilverfabriek en de vogeltjesmarkt. Ze zouden ons met z'n tweeen rondrijden voor 32.000 roepia per uur per persoon. Zijn inderdaad op allle plaatsen geweest en hebben voor Janis en Ivana oorbelletjes gekocht van de Minions. Op een gegevenmoment hebben ze ons afgezet bij Malioboro street en toen moesten we afreken, wij het afgesproken bedrag geven, maar dat was volgens hen niet genoeg (alweer). Ze hebben het afgesproken bedrag gekregen en wij zijn weer verder gewandeld. Op weg naar het hotel gestopt om babi kecap te eten en een verdiende toet beer te drinken, toen verder naar het hotel. Hier aangekoemn hebben we nog een prive tour geboekt voor morgen.op de kamer gedouched en moe maar voldaan in bed gekukeld.
Woensdag 28-10-2015
Vandaag weer eens de wekker gezet want we zouden om 08.00 uur opgehaald worden. Even ontbeten, vandaag toast (!) met roerei, en mixed fruit, en toen gewacht op onze chauffeur. Hij was ca. 20 minuten te laat, maar dat mag de pret niet drukken. De auro ingestapt en op weg naar de Burobudur. Daar aangekomen ruim de tijd gehad om op ons gemak nog eens rond te lopen. Je mocht alleen niet meer de buddha in de stupa aanraken, dit omdat na de vulkaanuitbarsting van de Merapi de hele Burobudur onder een dikke laag as was bedolven en de stupa's ende beelden daar veelva de ljjden hadden gehad. Ik heb het wel nog gedaan (maar toen wist ik het nog niet) Op weg terug naar de auto lang ik weet niet hoeveel stalletjes gekomen met van allerhande prullaria. Hebben ons hier een tshirt meegenomen. De mensen waren nog net zo opdringerig als 8 jaar geleden. Terug in de auto op weg naar de Merapi. Hier aangekomen hoorden we dat wenog eens minimaal 400.000 roepia pp bij moesten betalen om een beetje dichterbij te komen met een jeep, maar dat hebben we niet gedaan, dat hadden we er ook nu niet voor over. Toen gingen we weer op weg en zijn we gestopt bij een koffiebranderijtje. Dit was Luwak koffie. De bonen worden door de luwak, een marterachtig dier opgegeten. In de maag worden ze gefermenteerd en als hoopjes gefermenteerde bonen komen ze er weer uit. Deze hoopjes worden verzameld, gedroogd, ontvliesd en gebrand en dan krijg je de duurste koffie ter wereld. Wij hebben hem mogen proeven en hij was heerlijk. We hebben een zakje bonen als souvenir meegenomen. Hieena zijn we naar een leuk restaurantje gereden waar we lekker hebben gegeten en een toet beer hebben gedronken. Toen was het verder naar de Prambanan. Deze was bij de aardbeving van 2006 zwaar beschadigd, wij waren er in 2007 en konden nu goed zien wat er al opgeknapt was, het middelste gedeelte was al weer gerestaureed en ze waren nu aan de buitenring bezig. In het middelste gedeelte kon je ook weer de tempels in, 8 jaar geleden mochten we er niet eens in de buurt komen. Petje af voor de harde werkers. Ook hier weer even rondgelopen begeleid door een Indonesische jongen en een meisje, zij studeerden Engels op school en deden praktijkervaring op. Mat is wel de tempels ingegaan maar ik was even te moe en ik voelde mijn knieen. Hierna hebben we ons terug naar het hotel laten brengen. We waren moe maar hadden een fijne dag gehad. Gegeten hebben we t.o. het hotel, was erg lekker. Daarna nog een toet beer mee naar boven genomen maar die hebben we nog niet eens meer helemaal uitgedronken. Even douchen en gaan slapen.
Donderdag 29-10-2015
Vandaag lekker lang uitgerust, toen naar beneden en aan de overkant van ons hotel gaan ontbijten. Lekker, echt geroosterd brood, twee gekookte eitjes, jam thee en fruit. Ook nog een fruitmix sapje erbij en het was een heerlijk ontbijt. Na het ontbijt treinkaartjes gaan kopen. Daarna doorgelopen naar Malioboro street gelopen waar we te horen kregen dat er Carnaval zou zijn in Yogya. Zijn we eerst doorgelopen naar het winkelcentrum, waar we wat gedronken hebben, Mat een ijskoffie en ik bleuberry drank. Toen weer terug naar het hotel waar we even hebben gerust en toen weer naar Malioboro street zijn gelopen. Het bleek dat er een optocht was waar de mensen dingen uitbeelden of lieten zien, zoals een groep op rollerskates, of een groep met een grote slang en chinese poppen. Was best wel leuk. Daarna nog naar China town gelopen maar daar waren ze al op aan het ruimen. Toch nog een becak gekocht. Toen weer terug naar het hotel, onderweg wat gegeten en gedronken en op ons balconnetje gaan zitten. 'S avonds is het hier minder warm.
Vrijdag 30-10-2015
Vandaag weer aan de overkant ontbeten daarna terug naar de kamer en onze koffrs gereoganiseerd. Daarna weer op pad gegaan , eigenlijk om de batik winkel die de zuster ons aangeraden had, te zoeken en toen kwamen we bij China town uit. Mat wilde naar de goudwinkels. Er liggen hier wel 20 goudwinkeltjes bij elkaar. Aangezien ik al een paar keer gekeken had voor een bedeltje voor mijn armband zijn we alle winkeltjes afgegaan. Uiteindelijk ben ik toch geslaagd voor een mooi bedeltje. Toen weer teruggelopen naar het hotel. Een hele tijd gerust. 's avonds nog eens op pad gegaan voor wat te eten. Hadden gisteren een jongen bezig gezien met het grillen van sate's en we hadden ons voorgenomen om daar sate's te gaan halen. Zo gezegd zo gedaan, sate's gehaald, meegenomen (weden in een krant gedraaid) en lekker op ons balkonnetje opgegeten, vergezeld van een toet beer. Nog even buiten gezeten en toen plat gegaan.
Zaterdag 31-10-2015
Vandaag nog eens uitgeslapen lekker ontbeten aan de overkant de boel opgeruimd en om twaalf uur uitgecheckt. We konden onze koffers bij het hotel laten staan en zijn nog even naar het winkelcentrum gelopen. Hier hebben we nog een ijskoffie en blauwe bessensap gekocht met gratis donuts en we hebben ons daar op een paar gemakkelijke stoelen genesteld met onze tablet. Zo konden we het wel een paar uurtjes uithouden want onze trein vertrok pas om 16.02 uur naar Surabaya. Tegen 14.30 weer teruggelopen naar het hotel, ons boeltje opgepakt en naar het station gelopen. Moesten nog ongeveer 0.45 min. Wachten voor de trein. De treinreis duurde 04.15 uur. In de trein hebben we wat gegeten. In Surabaya aangekomen een taxi gepakt (met taximeter, anders beduvelen ze je) en ons naar het hotel laten brengen. Daar aangekomen nog even naar buiten gelopen maar het was al donker en we wisten nog niks hier dus maar weer terug naar het hotel. In de bar nog een toet beer gedronken. Hier even gedouched, nog even met de tablet geknommeld en gaan slapen, althans dat was de bedoeling, onze kamer was vergeven van de muggen. We zijn pas na 04.00 uur in slaap gevallen een aantal muggenbeten rijker. We werden er allebei knettergek van.
Zondag 01-11-2015
Vandaag toch nog tot ca. 09.00 uurgeslapen. Voordat we gingen ontbijten, hebben we eerst bij de receptie gemeld dat er veel muggen op onze kamer zitten, ze zouden er iets aandoen. Het ontbijt was hier weer zoals we gewend zijn, uitgebreid, met een zacht gekookt eitje. Daarna terug naar de kamer. We roken meteen dat er was gespoten. Hopelijk heeft het resultaat en kunnen we vannacht gewoon slapen. Nog even onze mail gecheckt en toen hebben we ons opgepakt en zijn naar de shopping mall gelopen, de grootste van Surabaya. Het was inderdaad een enorm grote. We hebben de hele dag rondgelopen. Op een gegeven moment kregen we honger, dus voor ieder een portie miniloepmpia's besteld. Hadden beter 1 portie kunnen bestellen want we kregen 8 miniloempia's pp. Hebben ieder de helft opgegeten, de rest meegenomen. Eten we misschien nog op. Op een gegeven moment nog een kleine Bintang gedronken, een zgn. lokal guide wees ons waar we er een konden kopen en probeerde meteen maar een tour aan ons te slijten voor 750.000 - 800.000 roepia. We hebben ons pilsje uitgedronken, hij heeft ons zijn tel. nr. gegeven en zijn emailadres en we hebben gedag gezegd. Toen zijn we op zoek gegaan naar de uitgang, we hebben hem uiteindelijk gevonden en zijn weer naar het hotel gelopen, (onderweg nog even bamisoep en yoghurtdrank gekocht). Daar even uitgerust en toen gaan zwemmen. Het water was lekker warm. Na het zwemmen terug naar de kamer en tegen 20.00 uur naar beneden , bij de bar samen een grote fles Bintang gedeeld en er twee mee naar boven genomen, daar nog even nagenieten van deze voor ons "rustige" dag en toch plannen gemaakt voor morgen.
Maandag 02-11-2015
Vannacht allebei goed geslapen met als gevolg dat we even niet goed op de tijd hebben gelet, hadden gisteren bij de receptie afgesproken dat we om 10.00 uur naar treinstation Pasar Turi gebracht zouden worden. Om kwart over tien kwamen ze ons in de eetzaal vragen of we nog wat wilden want ze gingen zo sluiten. Wij hadden zoiets van shit, nu zijn we te laat. Naar de receptie gelopen en daar bleek idd. dat we te laat waren. Terug naar de kamer, onze spullen gepakt en naar buiten. Nog even gepind en een taxi gepakt die bij het hotel stond. Toen naar het station. Briefje ingevuld voor reservering treinkaartje nummertje getrokken en wachten op onze beurt. Toen we aan de beurt waren werd ons gevraagd of we een kopie hadden van onze paspoorten (als je een kaartje reserveert moet je je paspoort laten zien). Nee dat hadden we niet. Toen werd mijn laspoort gepakt, afgegeven aan een collega en die liep ermee weg. Ik had zoiets van wat heb ik nu aan m'n fiets hangen. Ondertussen werden de kaartjes verder afgewerkt, betaald en uitgeprint. Toen bleek dat we 20% korting kregen door mij. Toen de kaartjes waren afgegeven moesten we nog even wachten op mijn paspoort. Even later kwam de mevrouw terug en had ze een kopie gemaakt. De kopie werd bij de overige admistratie gedaan. Wij denken dat ik als 60+ recht had op korting. Toen we de kaartjes hadden, hebben we een taxi aangehouden die ons naar de kretek sigarettenfabriek bracht. Hier was een tentoonstelling van de oprichter van de kretek sigaret. We konden rondlopen en van bovenuit kijken hoe de sigaretten met de hand gerold werden. Er zaten rond de 240 mensen te werken. Had hier nog een leuk tshirt gezien maar durfde het niet te kopen, was wat aan de kleine kant, jammer. Bij de fabriek nog even wat gedronken en toen de straat op voor een taxi. We hadden met een speciale bus willen gaan maar die rijd maandag niet. Weer terug naar het museum en gevraagd of ze daar een taxi wilden bellen. Binnen de kortste keren was er en taxi. Deze bracht ons nar de haven want we wilden de oude boten zien. Toen we er aankwamen en uitgestalt waren zijn we waarschijnlijk de verkeerde kant opgelopen. Dit maakte verder goch nket zoveel uit want we hebben toch wel wat leuke dingen gezien. Op een gegeven moment kwam er een veerboot aan, toen die aangemeerd was zijn we zo'n beetje achter de mensen aangelopen. Toen we weer bij de straat waren stonden er eteen een paar van "taxi". Ze vroegen veel te veel om ons aar de plek te brengen waar we naartoe wilden. Wij zeiden nee. Zijn we een kantoortje ingelopen en hebben gevraagd of ze een taxi voor ons kanden bellen. Nee dat ging niet, de taxi's zinn verderop. Voordat we wilden gaan lopen hadden we even nieuw water nodig. Dat gaan kopen. Mat dekent af en kk hoor achter me een opmerking. Staat een van de mannendie ons wilden vervoerwn maar teveel vroegen achter ons. Wij weer naar de weg gelopen en opeens deden ze het voor tien meer als wij wilden geven. Ik had at al verteld dat die ene achtermij stond en iets zei toen hij afrekende. Oke, toch ingestapt en op weg. Alle raampjes gingen open. We waren nog maar goed en wel onderweg toen de chauffeur ging bellen. Ondertussen zagen we taxi's staan. Bij de eerstvolgende bocht stonden er nog meer. Toen hebben we gezegd stop, en hebben de man 10.000 roepia in de hand gedrukt en zinn uitgestapt, ik denk achteraf een heel verstandig besluit. Toen naar de taxi's met meter gelopen en ons naar de onderzeeer laten brengen. Hier aangekomen hebben we een kaartje gekocht voor 20.000 roepia en toen konden we erin. Hij was nog helemaal intact. Het was best wel sjiek om zo'n ding eens van binnen te zien. Hoe is het mogelijk dat mensen in zo een bekrompen ruimte onder water kunnen en moeten leven. Toen we weer buiten stonden hadden we toch wel honger. Aangezien we vlak voordat we bij de ondedzeeer waren een shoppingmall hadden gezien zijn we daar naar toe gelopen. Hier hebben we gegeten min uitzicht op de zkyline van Surabaya. Het was de Grand City mall. Deze ligt niet zo ver van ons hotel maar daar kwamen we later achter. Nadat we wat gegeten hadden zijn we met een taxi weer teruggegaan naar het hotel, hier even wat gerust. Toen hebben we ons weer opgepakt en zijn naar Surabay Plaza gelopen om wat rond te neuzen en wat te eten. We waren rond acht uur weer terug in het hotel waar we een paar flessen bier hebben bekocht. Nu zitten we lekker te genieten van onze toet beer. Wat we morgen gaan doen zien we nog wel. We hadden gisteren een aanbod gehad voor dezelfde bezienswaardigheden en daar moesten we dan 750.000 tot 800.000 roepia voor betalen. We waren nu aan taxikosten rond de 200.000 roepia kwijt. Leuk toch. Op naar morgen.
Dinsdag 03-10-2015
Vandaag weer wat langer op bed gelegen en op ons gemak gaan ontbijten. Mat heeft nog eens geinformeerd bij de receptie naar die orchideeenmarket. Het zou ongeveer 20 min. Rijden zijn van het hotel uit. Na het ontbijt weer terug naar de kamer en alles vast een beetje ingepakt. Daarna naar beneden en een taxi aangehouden. Het briefje met het adres, door iemand vande receptie opgeschreven laten zien en toen gingen we op weg. Op een gegeven moment reden we over de autoweg en waren we al meer dan 20 min. onderweg. Mat gevraagd of we nog goed gingen en het was: ja hoor. Na nog eens 10 min. Weer gevraagd want we nadden er geen vertrouwenin en zaten al bijna bij het vliegveld. Werd de goede man boos. Toen hadden we het wel gehad en hebben we ons naar het hotel terug laten brengen. Daar aangekomen is Mat nog eens bij de receptie gaan informeren en bleek inderdaad dat dd chauffeur niet goed had gelezen en ons zomaar ergens heen wilde brengen. We hebben de man het verschuldigde bedrag betaald en daarmee was voor ons de kous af. Wilde hij ook nog hef geld van de tol terughebben. Mooi niet, dat had hij zichzelf aangedaan. Wilde hij dit bedrag bij het hotel verhalen. Niet gelukt. Terug naar de kamer, even bijkomen van de commotie en toen beslote om naar de erebegraafplaats van Nederlandse soldaten te gaan. We zijn er naar toe gelopen, ca. 3 km. Onderweg kwamen we langs een food court langs de weg hier gingen we even wat eten. Aleebei een kop soto ajam en een beker frisdrank, ze zetten er ook rijst bij maar dat hadden we niet besteld en dus ook niet aangeraakt. Ging Mat afrekenen en toen bleek dat ze de rijst mooiop de rekening hadden gezet. Dit hebben we mooi niet betaald, want we hadden het niet besteld. Toen verder gelopen naar de begraafplaats. Was toch een hele tippel. Uiteindelijk toch daar gekomen. (Toen Geer en Ria hoorden dat we naar Surabaya gingen zei Geer dat er nog een neef van hem daar begraven lag) we werden ontvangen door iemand die de zorg droeg voor het gebeuren en die vroeg of we een speciaal iemand zochten. Toen de naam Horstman doorgegeven. En ja hoor, hij kwam in het boek voor en de man bracht ons zonder meer naar het graf. Even hier stilgestaan en foto's gemaakt. Toen kwam er nog een oudere man en die begon in het Nederlands een praatje met ons. Was wel leuk. Daarna weer teruggelopen naar de grote weg en daar een taxi gepakt. (Overigens waren er nog een heleboel andere graven van de lokale bevolking op onze weg naar de erebegraafplaats, deze waren wel helemaal afgescheiden hiervan. De erebegraafplaats was een besloten terrein.) Terug in het hotel een blikje bier uit het koelkastje gepakt en daarna even gaan rusten. Rond 19.00 uur weer op pad gegaan naar het winkelcentrum om wat te eten en een pilsje erbij te pakken. Het eten was lekker en het drankje ook. Toen moesten we afrekenen en ja hoor, het meisje kwam met een uitgeprinte kassabon en aan de hand daarvan gaven wij geld. Het duurde een hele tijd voordat ze terugkwam en toen had ze een geschreven rekening die twintigduizend roepia goedkoper was en aan de hand daarvan had ze teruggegeven. Had ze toch de verkeerde voor. Na veel gesteggel hebben we het restant van 50.000 roepia toch teruggekregen. Ik zei tegen Mat, volgens mij is hier vandaag Nationale Betoepdag. Toen we bij het winkelcentrum buiten kwamen had het geregend, en nog flink ook geloof ik want er lagen grote plassen op de grond. We zijn de weg overgestoken en hebben ons bij Mc drek nog een lekker ijsje gehaald. Dat hadden we wel verdiend. Terug in het hotel nog ein toet beer gehaald en meegenomen naar de kamer. Hier hebben we die met smaak opgedronken. En nu op naar morgen.
Woensdag 04-11-2015
Vandaag liep om 05.30 uur de wekker af want we gingen met de trein van 08.00 uur terug naar Jakarta. Dus zaten we om 06.00 uur al in de eetzaal voor ons ontbijt. We hadden een taxi besteld voor 07.00 uur dus waren we lekker op tijd. Na het ontbjjt terug naar de kamer, de laatste dingen ingepakt en toen naar beneden. De taxi was netjes op tijd en bracht ons naar Station Pasar Turi. Van hier uit vertrokken we met de trein van 08.00 uur weer terug naarJakarta. Het was een lange zit van ca. 09.20 min. Maar we hadden onze tablets en konden dus lezen of een spelletje doen. En we hadden een mooi uitzicht onderweg. In Jakarta aangekomen een taxi gepakt (we nemen alleen nog maar Blue Bird taxi's) en kns naar het hotel laten brengen. Hier aangekomen uitgestapt afgerekend en naar binnen gegaan. Goed en wel binnen ontdekte ik dat ik de fototas niet bij me had. Had ik in de taxi laten liggen. Het personeel van het hotel was heel alert en heeft alle moeite gedaan om de taxi opgespoord te krijgen. We zijn naar onze kamer gegaan, want ze zouden het laten weten als ze iets hoorden. We waren goed en wel op de kamer toen de telefoon ging. De taxichauffeur stond al in de lobby. Wij naar beneden en ja hoor daar lag de fototas op de bali bij de receptie. Ik moest kijken of alles er nog in zat en dat was zo. We hebben de chauffeur en de 2 mensen van het hotel allemaal een fooi gegeven van blijdschap hebben we een toet beer gepakt. Daarna zijn we gaan eten in dezelfde zaak waar we onze eerste maaltijd hadden gehad. Bjj terugkomst in het hotel nog voor ieder twee kleine flesjes bier gepakt die we op onze kamer opgedronken hebben. Morgen de laatste dag in Jakarta en dan vliegen we 's nachts om 00.10 uur weer naar ons kikkerlandje met een koffer vol herinneringen. Voor die tijd willen we nog een paar dingen zien, maar eerst lekker slapen.
Donderdag 05-11-2015
Vandaag niet zo vroeg opgestaan en gaan ontbijten. Daarna op pad gegaan. Onderweg een taxi gepakt die ons naar Sunda Kelapa (de oude haven) moest brengen. Op een gegeven moment stopte de chauffeur bij een bruggetje en wees naar de overkant en zei dat we daar moesten zijn. Wij uitgestapt en maar weer een tussen het verkeer doorgewurmd naar de overkant. Daar een straatje ingelopen met aan weerszijden winkeltjes, maar geen oude haven. Toen zijn we maar in een tuktuk gestapt en die heeft ons voor 20.000 roepia wel naar de haven gebracht. We waren de verkeerde kant opgelopen. Bij de oude haven was wel bedrijvigheid, maar niet meer zo als we dat nog in gedachten hadden. Nu werd alles vanaf de vrachtwagens in grote netten geladen (wel nog met de hand) en zo overgetakeld in de boot. Na een tijdje hier rondgelopen te hebben weer op weg gegaan, nu naar de oude stad. Onderweg een tuktuk aangehouden die ons er voor 20.000 roepia heen bracht. Hier aangekomen zagen we een wajang museum. Hier naar binnen gegaan. Op een gegeven moment hebben we ons aangesloten bij twee meisjes die een rondleiding hadddn. De gids vond het ook geen probleem. Op het laatst waren we geloof ik met een groepje va 8 mensen. Na de rondleiding met de gids meegelopen naar zijn atelier waar hij zdlf wajangpoppen maakte. Hier heeft hij een klein poppenspel opgevoerd met de wajang poppen en heeft hij uitgelegd hoe de poppen gemaakt worden. Uiteraard konden we er ook dingen kopen, wat we ook gedaan hebben. Daarna naar Cafe Batavia gelopen. Hier hebben we even wat gegeten en uiteraard een pilsje gedronken. Daarna nog even buiten rondgelopen en toen weer een taxi gepakt en ons terug naar het hotel laten brengen, waar we de koffers opnieuw hebben ingedeeld, ons hebben gedouched en nog even zijn gaan rusten, dat hadden we wel nodig want we vertrokken om 00.10 uur 's nachts. Uiteindelijk hebben we ons rond 19.00 - 19.30 uur naar het vliegveld laten brengen. Daar hebben we nog even het laatste geld opgemaakt en zijn toen gaan wachten tot we konden vertrekken.
Vrijdag 06-11-2015
Vandaag om 12.40 uur weer veilig geland op Schiphol na nog een tussenstop van 2,5 uur op Dubai. Onze koffers opgehaald en toen nog 2,5 uur met de trein. In Reuver werden we opgewacht door Maria die ons naar huis heeft gebracht.